Na het industrieterrein kwamen we al redelijk vlot bij de Zeedijk uit. Prachtig! Wat een rust, mooie luchten en ook nog het zonnetje erbij. Heerlijk om zo de dag te beginnen. De wandeling op de Zeedijk was genieten. Af en toe moest er even over een hek geklommen worden met veel protest van hondje Nori. Dat tillen over hekken moest weer even wennen.

Na deze mooie wandeling kwamen we uit bij het gemaal Ropta waar ook een vishevel is. Zoet water wordt naar bakken aan de zeezijde gepompt. Vissen komen eropaf en zwemmen de bak in. Met behulp van een vacuümpomp wordt het water met de vissen over de 9 meter hoge dijk geheveld en in het binnenwater gebracht.

Vanaf het gemaal liepen we de weilanden weer in langs de prachtige boerderij Ropta State. De zon scheen ondertussen sterk en er konden ondertussen wat laagjes kleding uit. Rommy hield de route goed in de gaten middels ons mooie wandelgidsje en toch misten we bijna een afslag naar rechts, een smal betonpad de weilanden in. Maar gelukkig lette Rommy goed op en besefte ze dat we te lang rechtdoor liepen en er nu toch echt een afslag moest zijn. De mensen van de boerderij zagen ons twijfelen, weer terug lopen en waren zo vriendelijk om ons het juiste pad te wijzen. Aan de overkant van de weg. Daar hadden we wel een wit-rode sticker gezien, maar we dachten: daar het land in? Dat kan toch niet?! Maar dat kon dus wel.

Op het betonpad verraste een kudde solexrijders ons en een mooi bloemenveld met rode tulpen. Via het pad kwamen we in Wijnaldum uit waar we het bekende rondje om de kerk hebben gelopen (het Elfstedenpad hebben we vorig jaar gelopen en toen kwamen we ook hier langs) en ook vlot weer uit waren.

Na Wijnaldum liepen we een schelpenfietspad op en hebben we op een graspad een aantal kilometers langs de Sexbierumervaart gelopen. Hier kwamen we opnieuw niemand tegen. Mooie rustige route met een wandelpad dat je daar zeker niet verwacht. Ook nog oude brugfundamenten van een vroegere spoorlijn gezien. Het oude versleten scheefstaande overstapje bij het prikkeldraadhek konden we gelukkig overslaan en via het open einde van het weiland kwamen we bij een asfaltweg uit.

Na 2 km op de Slachtedyk gelopen te hebben met aardige tegenwind en langs een van de oudste windmolenparken van Nederland kwamen we in Oosterbierum aan. Hier moesten we wachten op de bus naar Leeuwarden en konden we dus mooi even lunchen.

Wat een heerlijke wandeling weer. Genoten. Gewandeld. Geleerd. Op naar de volgende etappe!

Ook zin in deze rondwandeling? De routekaarten en de GPX-file vind je op Wandelnet.