Wandelend door Helmond, onverwachte parel in het zuiden
Helmond timmert aan de weg. Al meer dan tien jaar werkt de gemeente gestaag aan het verbeteren van haar imago – en met succes. Na het verdwijnen van de textielindustrie naar lagelonen landen raakte de stad zwaar op achterstand. Waar eens industrie floreerde, is met beleid en visie gewerkt aan een nieuwe leefbare stad.
Henrie van Zoggel in kasteeltuin © Lea van Someren
Vandaag ga ik op pad met voormalig webredactielid Henrie van Zoggel, ook bekend bij een groot publiek van zijn wandelwebsite Ambulare. Als levenslange wandelaar heeft hij al menig wandelroute uitgezet en gewandeld. Onlangs verscheen een wandelgids van zijn hand met tien wandelingen buiten de binnenstad van Helmond. Speciaal voor mij maakt Henrie een compilatie waarbij ik in een wandeling van 10 km een indruk krijg van de veranderingen die Helmond bewoon- en bewandelbaar hebben gemaakt.
Waarom juist Helmond?
Heel zijn leven is Henrie opgekomen voor de underdog. Dat is direct ook het antwoord op de vraag waarom hij gekozen heeft voor wandelingen in Helmond want tijdens de coronatijd, de tijd van de ommetjes, ontdekte hij de veranderingen die er in de stad gaande waren. De verdwenen industrie liet diepe gaten achter. Om van Helmond een samenhangend, leefbaar geheel te maken, moesten twee grote obstakels worden overbrugd: het kanaal en de drukke Traverse.
Kasteel, kunst, katoen en kapitaal
We lopen het station Helmond uit naar het zuiden, richting de nieuwe wijk die gebouwd is op het industrieterrein Hatéma. Een groene wijk voor wonen en werken met schone industrie, onderwijs en ontspanning. Ik ben verrast door de ruime opzet en de grote variatie aan bouwstijlen waarbij duidelijk het industriële karakter is ingebracht. Verderop is de oude cacoafabriek omgevormd in een cultureel centrum. Wanneer we weer ombuigen naar het noorden en de spoorlijn kruisen, komen we aan bij de grootste muurschildering van Nederland op de fabriek van Vlisco, producent van de in Nederland onbekende maar verder wereldberoemde prachtige waxprints.
Grootste muurschildering van Nederland op de fabriek van Vlisco © Lea van Someren
Zigzaggend lopen we naar het kasteel van Helmond, nu museum Helmond. In de tuin is het begin te zien van de speciale beeldenwandeling. Maar eerst leidt Henrie me naar het voormalige jachtgebied van de hoge heren van Helmond. Om daar te komen wandelen we door een wijk met huizen gebouwd door de voormalige textielbaronnen. Komend uit het bos, lopen we via het ‘Verliefd laantje’ terug de stad in. Ook hier weer oude fabrieksgebouwen omgebouwd dan wel nieuwbouw in fabrieksstijl langs de Zuid Willemsvaart, een kanaal dat binnen de stadsgrenzen geen scheepvaart meer toelaat. Tussendoor wijst Henrie naar al de restanten van industrieel erfgoed dat staat te pronken.
In het laatste deel van mijn introductie in Helmond word ik langs het Beeldenpad geleid. De gemeente heeft duidelijk ook geïnvesteerd in kunst, het heeft het grootste aantal beelden in de openbare ruimte. Tot slot leidt Henrie me nog door twee 'sloppen'. Steegjes die vroeger leidden naar het achterstandgebied. In de steegjes is het nu rustig wonen in het centrum van de stad.
De fotografe, beeldenroute Helmond © Erik van der Heijden
Ontdek Helmond in tien rondwandeling
Een wandelgids in een stad moet je natuurlijk niet vergelijken met wandelingen in de natuur. De tien korte stadswandelingen in de gids ‘Wandelen buiten de binnenstad van Helmond’ vertellen de geschiedenis van de buurt, de wijk, de stad die met beleid en visie hard heeft gewerkt aan een nieuw imago. Dat is zeker weten gelukt. Ik kom terug voor een aantal andere wandelingen uit de gids.
