^{Wandelen op de dijk © Marleen Veenstra}

Was het nu 2 of 3 jaar geleden dat we in Sint Jacobiparochie vast kwamen te zitten na kilometers wandelen in de regen? We wisten het niet meer precies, maar dat voelde als de dag van gisteren. Onze laatste etappe was ruim vier jaar geleden in mei 2021. En hoe startte deze etappe? Juist ja, in de regen. Maar geen zorgen, de regen was vandaag minder hevig dan toen en de lucht was heerlijk fris.

Na een korte verwarring over waar we precies moesten starten, loste Rommy het probleem in no time op. Waar ik het plattegrondje nog eens goed inspecteerde, vroeg zij aan een stel naar de Westerweg en binnen 30 seconden wisten we precies waar we de wit-rode markeringen konden volgen.

Genieten van het weidse uitzicht

We doken gelijk een klein bosgebied in en liepen langs de weilanden naar de dijk. We zijn de dijk overgegaan en aan de zeekant gaan wandelen. Het uitzicht was prachtig en Nori genoot van alle geuren.

Ter hoogte van Zwarte Haan hebben we even gepauzeerd, een broodje gegeten en Ameland op de foto gezet. Daar konden we de contouren net van zien. De wandeling ging verder langs de kust, tussen de schapen door, een beetje schuin lopend op de dijk. Zelfs de zon liet zich soms even zien tussen de wolken door. Dan genieten we kilometers van de prachtige dijk en een buitendijks kweldergebied, wat als natuurgebied in gebruik is.

^{Contouren van Ameland © Marleen Veenstra}

Wandelen tussen de aardappeltjes

Daarna moesten we even zoeken naar de route. Toen begonnen we ons af te vragen of we niet eerder bij dit gemaal waren geweest. Ook de windmolens kwamen ons wel erg bekend voor. Al gauw zagen we dat het Elfstedenpad en het Nederlands Kustpad hier een stukje overlappen. En zo liepen we het veld weer op waar we vijf jaar geleden ook gelopen hebben. Tussen de aardappeltjes door liepen we over harde modder richting de windmolens.

Op naar Ferwert

Nadat we alle windmolens gepasseerd hadden, de juiste betonnen weg hadden overgestoken en nog een paar kilometers door het land hadden gelopen, liepen we Ferwert binnen. Vanaf hier wilden we met de bus weer terug naar Leeuwarden. Op Google Maps werd opgezocht waar de bushalte was. Dat was nog 9 minuten, maar we zagen ook dat we nog maar 6 minuten hadden voordat de bus zou vertrekken. Na 18,5 km wandelen, lukten het ons om de 9 minuten in 5 te proppen en waren we precies op tijd voor de bus.

Na deze geslaagde dag was het duidelijk: de eerste stap is gezet voor het vervolg van het Nederlands Kustpad. Rommy had serieus overleg met een schaap, Nori was weer helemaal in de wolken van alle geuren, en ik was blij dat we het Kustpad weer hadden opgepakt. Friesland is prachtig. We kijken uit naar de volgende etappe. En belooft, die laat niet 4 jaar op zich wachten.

Bekijk wandeling

^{Samen met mijn vriendin Rommy en hondje Nori op het Nederlands Kustpad © Marleen Veenstra}