Aarzel niet, gebruik meldpuntroutes.nl
Als markeerder ken je je probleemgebiedjes wel. Een van mijn hoofdbrekers was het heideveldje in het Onderste en Bovenste bos bij Epen. Hoe vaak ik het paaltje in de zijweg weer rechtop heb gezet? Geen idee, maar het was vaak. Ik deed het met plezier. Ik zal het missen. Over een paar maanden verhuis ik naar Overijssel. Mijn opvolger is ingewerkt. Ik was klaar, tenminste dat dacht ik.
Krijtlandpad
Een wandelaarster stuurde me een mailtje. Ze was op vakantie in het Limburgse Heuvelland. Op de meegestuurde foto's zag ik een paal met een geel-rode markering van het Krijtlandpad, vrijwel geheel aan het oog onttrokken door een andere, precies ervoor geplaatste paal met een verkeersbord. Het was, zo meldde de wandelaarster, ten zuiden van Gulpen. Ik stuurde de e-mail maar door naar padcoördinator Yolanda. Overigens, die mountainbiker die probeert door het draaihekje te komen is ook een probleem, maar daar wil ik het nu even niet over hebben.
De nieuwe vrijwilliger was nog even op vakantie. Of ik wist waar het was? De foto toont een karrenspoor, een draaihekje, een prullenbak en de tegen elkaar geplaatste palen. Op welke etappe? Vijlen-Gulpen of Slenaken-Gulpen? Ik keek nog eens. De plek kwam me toch vaag bekend voor. Kon het bij Kasteel Neubourg zijn? Yolanda twijfelde, maar we besloten het er toch op te wagen. Op een maandagochtend stappen we in de bus naar Gulpen.
Probleem gevonden
We lopen het dorp uit langs de Gulp en de vijver en door de statige beukenlaan. Bij het kasteel staan we even stil. Het is al jaren half opgeknapt, half vervallen. In de oorlog was er het hoofdkwartier van het Amerikaanse leger gevestigd, later een hotel-restaurant. Nu wordt er weer gewoon gewoond.
Aan het eind van de kasteelmuur beginnen de velden. En daar staan we opeens toch in de opgestuurde foto. Voor ons het licht stijgend karrenspoor, het draaihekje dat toegang geeft tot het weiland, de prullenbak met de paal en het ronde verkeersbord. We halen opgelucht adem. We knippen een geel-rode sticker tot een pijltje en plakken het zichtbaar op de paal van het verkeersbord.
Foto: de verborgen markering
Beutenaken
Het is nog maar zeven kilometer naar Slenaken en de dag is nog jong. We lopen dus lekker door. Hier en daar snoeien we wat en poetsen een stickertje schoon. "Rapporteer jij terug naar de wandelaarster dat de klus is geklaard", vraagt Yolanda. "Vooruit dan maar", zeg ik. "Dan doe ik er de tip bij om een volgende keer meldpuntroutes.nl eens te proberen. Want dat werkt een stuk beter voor ons. Dan had jij de melding gekregen en niet ik en ook nog eens met de precieze locatie. Scheelt toch veel gezoek."
We zijn halverwege Slenaken als we in de verte gerommel horen. De lucht betrekt en wordt in enkele minuten inktzwart. We voelen de eerste druppels. Slenaken gaan we niet halen. Snel dalen we vanuit het bos af, steken de Gulp over en vinden in Beutenaken net op tijd een open kapschuur. Er zitten al meer wandelaars. De regen klettert op het erf. Thuis schrijf ik een berichtje aan de wandelaarster.
Meldpuntroutes.nl
Met Meldpuntroutes.nl geef je gemakkelijk een probleem op je route door. Met een simpel keuzemenu vul je precies in wat de routebeheerder nodig heeft. Kies de route of het wandelnetwerk, geef met een vlaggetje op het kaartje de plek des onheils aan, upload eventueel een foto en geef zo nodig nog een toelichting. De melding gaat rechtstreeks naar de betreffende padcoördinator, die vervolgens een vrijwilliger op pad stuurt. De padcoördinator meldt aan meldpuntroutes.nl terug hoe het probleem is afgehandeld. Ook jij ontvangt dan een berichtje.
Foto: de nieuwe situatie met de markering op de eerste paal
