Han van der Voet is een vrijwilliger van het eerste uur. Als geen ander wist hij in de afgelopen jaren het onderwerp barrierèwerking onder de aandacht te brengen. Hij doet het inmiddels wat rustiger aan maar zijn boodschap blijft helder. De 'oversteekbaarheid' van niet alleen spoorwegen maar ook van wegen is van wezenlijk belang voor de wandelaar. Zonder dat dreigt ‘verhokking’ van het landschap.
Belangenbehartiging
Han van der Voet begon 2001 als vrijwilliger bij de Stichting LAW, de voorloper van het huidige Wandelnet. ‘Ik kon gebruik maken van de vertrekregeling bij de Universiteit Wageningen maar vond het nog te veel te vroeg om achter de geraniums te gaan zitten’, zegt hij. ’Ik had al eens contact gehad met de Stichting LAW en heb me daar toen aangemeld. Die hield zich toen vooral bezig met het onderhoud van paden en het uitgeven van wandelgidsen. Belangenbehartiging, vooral naar buiten toe, was er nog nauwelijks.’
Onbewaakte spoorwegovergangen
Er lag direct een klus klaar voor Han. Onbewaakte spoorwegovergangen dreigden te worden opgeheven, waardoor veel wandelroutes in gevaar kwamen. Han: 'Het sloot aan bij mijn interesse en ook bij mijn loopbaan, waarin ik altijd heb gewerkt op het grensvlak van planning, landinrichting, recreatie, toerisme en stedelijke inrichting. Ik ben begonnen het probleem letterlijk in kaart te brengen. Samen met Hans Jonker heb ik het hele land afgereisd en alle onbewaakte overgangen geïnventariseerd. Het was vooral in het begin bijna een dagtaak.’
Het werk van beide mannen had resultaat. Han: ’Men wilde bij Apeldoorn een aantal overgangen opheffen. We hebben gewezen op het recreatieve belang van twee overgangen; beide leiden namelijk naar onderdoorgangen van de snelweg en zijn zo essentieel in de ontsluiting van een veel groter gebied. Bij Prorail was dat onbekend, ze waren blij dat iemand ze er op wees.’ En met succes: de overgangen werden beveiligd met mini ahob’s. De eerste ‘overwinning’ was binnen.
Het aantal onbewaakte spoorovergangen is inmiddels sterk afgenomen. ’In Limburg, de Achterhoek, Groningen en Friesland zijn er nog een aantal’, zegt Han. ’Maar nieuwe problemen dreigen. Prorail wil ook het aantal bewaakte overgangen beperken, vooral overgangen waarop vaak problemen zijn. Dat zijn overigens zelden problemen met wandelaars maar vooral met gemotoriseerd verkeer dat bijvoorbeeld opgesloten raakt tussen de overwegbomen.’
Verbindingen
En er zijn meer zorgen. Han: ’Er is nu volop aandacht voor ‘verblijfsgebieden’ voor natuur en recreatie maar daarbij wordt te weinig gelet op de verbindingen tussen die gebieden. Als wandelaar word je zo steeds meer gedwongen binnen de begrenzing van een gebied te blijven. En wat is nou mooier dan juist van het ene in het andere landschap, door het hele land te wandelen?’
Benieuwd naar zijn favoriete wandeletappe? Han: ’Van Muiden naar Amsterdam over het Zuiderzeepad. Een opeenvolging van boeiende landschappen. Van het historische Muiderslot naar de Diemerzeedijk, ooit gebruikt voor afvalverbranding, gifstort, stropen, wapengeweld en off-the-roadrijden. Nu een uniek en wild natuurgebied. Een geweldig stukje Nederland.’
Britta Schmidt
Han van der Voet
Han van der Voet is vrijwilliger belangenbehartiging sinds 2001 en zet zich in voor infrastructurele barrières. Zijn eerste klus in 2001 was het leggen van contacten met de NS en later ProRail. Voorkomen van barrièrevorming, ruimtelijke verhokking vindt hij van essentieel belang: 'Mijn drijfveer voor wandelen is het genieten van het landschap, de groene ruimte en ook de dorpen en stedelijke gebieden. Hoe houden we onze omgeving aantrekkelijk, beleefbaar en toegankelijk.'
