Het Betuwepad, een voorproefje

Het Betuwepad, een voorproefje

‘Denkend aan Holland, zie ik brede rivieren, traag door oneindig laagland gaan…  

Mooier wordt Nederland niet!’  

Zo start het interview met Patty van Ziel wanneer ik haar vraag te vertellen over het nieuwe Betuwepad. Patty meldt zich in het voorjaar bij Wandelnet als ze de vacature van padcoördinator voor dit nieuwe pad onder ogen krijgt. Het is alsof haar wens eindelijk in vervulling gaat: een lange-afstand-wandelpad in háár gebied. Samen met haar man René van Veen gaat ze de kar trekken.

brug bij culemborg

(fotograaf: Erik Rutgers)

We hebben afgesproken in Caatje aan de Lek, een uitspanning langs de route. En alsof het zo moet zijn hangt de mist over de Lek, een van de vele gezichten van de rivier.  

Het idee 
Het idee om een lange-afstand-wandelpad in de Betuwe te maken komt van Jan de Boer, voormalig burgemeester van Buren, zelf een stevige wandelaar. Hij weet samen met Wandelnet voldoende sponsors te vinden en er is haast geboden. Geheel tegen de gewoonte in, is gestart met de markering i.p.v. met de beschrijving zodat er eind van dit jaar een gemarkeerde route is met GPX-bestand. Een beschrijving in de vorm van een gids is volgend jaar beschikbaar.  

De ploeg 
De nieuwbakken padcoördinator vertelt trots over de ploeg van 17 vrijwilligers die verdeeld over 12 etappes het pad aan het markeren is.Het Betuwepad omvat een flink ovaal van zo’n 150 km en maakt onder andere gebruik van al bestaande Klompenpaden. Van Culemborg in het westen tot Opheusden in het oosten. Het pad is ook prima te lopen in dagetappes. Het OV is namelijk nergens ver weg. Patty voorziet dat het pad druk bewandeld gaat worden.  

Schoonheid 
Patty heeft veel van de wereld gezien en bewandeld, maar voor haar gaat er niets boven de schoonheid van de Betuwe. Was dit gebied jarenlang het domein van de fietser, nu heeft ook de wandelaar het gebied ontdekt. Niet overal onverhard, maar overal mooi met Marsman-achtige vergezichten. De mooie bloesems en lieflijke bloemenzee in de lente; de kersen in juli, de pruimen en vroege appels in augustus, de vroege peren en de rest van de appels in september, de noten in oktober. Om vervolgens de bomen te zien verkleuren en hun blad te zien verliezen. Voor de stoere wandelaars bieden de wintermaanden voldoende modder in een weerbarstig seizoen. Maar overal en altijd de traag stromende rivieren die niet alleen elk jaargetijde maar zelfs elke dag een ander gezicht laten zien. Het is duidelijk, Patty heeft hier haar hart verloren.  

patty van ziel

CV Patty 
Patty is als interim-manager werkzaam in het sociale domein en als vrijwilliger webbeheerder voor de lokale Amnestygroep en collectecoördinator en zit daarnaast in de raad van toezicht van de lokale welzijnsorganisatie. Wandelen is haar grote hobby; ze heeft dan ook wereldwijd al heel wat paden bewandeld. Maar ze houdt ook van theater, film, tuinieren, gezelschapsspelletjes en ze is oppasoma.  Sinds het voorjaar van 2021 is Patty actief voor Wandelnet.

Lea van Someren