Wandelen in Twente over het Trekvogelpad
Het Trekvogelpad is een Lange-Afstand-Wandelpad (LAW 2) dwars door Nederland van west naar oost, of andersom. Ik wandelde in twee dagen een combinatie van etappe 21, 22 en 23 van deze LAW2 in Twente, van Haaksbergen naar Enschede, met een overnachting in het Nivon Natuurvriendenhuis Den Broam. Om veel vogels te zien, is september eigenlijk niet zo'n goede tijd: de broedtijd met de vogelzang is voorbij en het is nog wat te vroeg voor de trektijd. Maar toch is er genoeg te zien en te genieten!
De Oostendorper Watermolen © Marleen Lekkerkerk
Dag 1: Van Haaksbergen naar Den Broam
Afstand: ± 17 kilometer
Wandeling: Aanlooproute Haaksbergen + een deel van etappe 21 en etappe 22 (variant Den Broam)
Wanneer ik in Haaksbergen op het busstation uit de bus stap, is het even zoeken naar een route-aanduiding, maar die vind ik achter de kerk. Via de routeplanner van Wandelnet had ik al uitgezocht via welke knooppunten ik naar het Trekvogelpad moet lopen, maar dat blijkt niet nodig te zijn, want er is een echte aanlooproute uitgezet! De wit-rode markeringen leiden mij de bebouwing uit, via het Volkspark Groot Scholtenhagen, naar de Oostendorper Watermolen. Op dit punt ontmoet ik het Trekvogelpad, maar ik blijf eerst nog even hangen op het mooie plekje bij de watermolen. Dit is een dubbele watermolen, een combinatie van een oliemolen en een korenmolen, en dat is een zeldzaamheid in Nederland. Als ik weer verder loop, steek ik even later de Buurserbeek over en dat is de plek waar de watermolen oorspronkelijk was gebouwd. In de beek zijn nog de restanten van een sluis te zien, want in vroeger tijden was de beek een belangrijke transportweg van en naar Duitsland.
De Botterbrug met oude sluis en bloeiende hop over de brugleuning © Marleen Lekkerkerk
Door een afwisselend landschap van bos en boerenland loop ik naar het Haaksbergerveen. Dit is een hoogveengebied waar Staatsbosbeheer het regenwater zo veel mogelijk probeert vast te houden. Men probeert het hoogveen 'levend' te houden, d.w.z. dat er ook veen aangroeit. Dat is een zeer langzaam proces dat alleen plaatsvindt in natte, voedselarme en enigszins zure omstandigheden. Tot mijn verbazing loopt de wandelroute dwars door het veen en gedeeltelijk over een vlonderpad van zo'n 500 meter. Op dit pad zie je direct naast en onder je de bekendste planten van het hoogveen: veenmos en veenpluis.
Het begin van het vlonderpad door het Haaksbergerveen © Marleen Lekkerkerk
Ik zie helaas ook veel opslag van jonge berken, die de openheid van het veengebied bedreigen. Staatsbosbeheer probeert om deze opslag in toom te houden, maar dat valt niet mee door het neerdalen van grote hoeveelheden stikstof, waar de berken goed op groeien. Het Haaksbergerveen kent helaas een harde grens en buiten het gebied zie ik direct vele intensieve boerenbedrijven met zwaar bemeste graslanden en maisakkers. Dat de boeren het niet eens zijn met het stikstofbeleid van de overheid, blijkt uit de vele protestborden. Ik moet zeggen dat de spreuken op de borden soms wel knap gevonden zijn.
Overnachting in Nivon-huis Den Broam
Ik ben inmiddels aangekomen op de variant van het Trekvogelpad naar het Nivon-huis. De route tot het Natuurvriendenhuis loopt over een asfaltweggetje. Wanneer ik aankom bij het huis zitten de overige gasten en de gastvrouw nog lekker buiten op het terras. De gastvrouw loopt even mee om mij een korte rondleiding te geven en m'n kamer te wijzen. Een Nivon-huis is als het ware een doe-het-zelf hotel. Je kunt gebruik maken van de goed ingerichte keuken en je kunt je benodigdheden opbergen in een 'kluisje' en je eigen vak in de grote koelkast.
Nivon Natuurvriendenhuis Den Broam © Marleen Lekkerkerk
's Avonds loop ik nog even een rondje door het belevingsbos en bij de Buurserbeek, die achter het huis stroomt. Daar zie ik stenen 'traptreden' in de beek liggen, zodat er zelfs kleine watervalletjes ontstaan. Die stenen zijn met opzet aangelegd i.p.v. een hoge stuw die het vissen onmogelijk maakte om te passeren. Bovendien zijn de oevers natuurvriendelijker gemaakt en is er ruimte voor waterberging. 's Winters mag de beek hier overstromen als er veel water uit Duitsland komt. Zo wordt wateroverlast elders voorkomen.
Dag 2: Van Den Broam naar Enschede
Afstand: ± 19 kilometer
Wandeling: een deel van etappe 22, een deel van etappe 21 en geheel etappe 23 van het Trekvogelpad
De volgende ochtend staat het bestelde ontbijtje keurig voor mij klaar, inclusief een gekookt eitje! Prima service!
Als ik op pad ga, mag ik vrijwel direct langs de beek gaan lopen en dat blijft een paar kilometer zo. Plons! Er duikt iets groots voor mij weg in het water. Ik zie helaas alleen nog maar kringen in het water, maar ik denk meteen aan een otter of bever. Langs de oever zie ik op verschillende plekken zogenaamde 'uittreedsporen', plekken waar het beest in en/of uit het water is gekomen. Mijn vermoeden gaat richting bever, maar ik zal het nooit zeker weten. Langs de beek zie ik ook een late weidebeekjuffer. De vliegtijd voor dit insect zit er bijna op.
De Buurserbeek met stenen cascades © Marleen Lekkerkerk
Ik verlaat de beek en loop naar het Buurserzand, een natuurgebied van Natuurmonumenten, met een afwisseling van heide, stukjes bos, hooilanden en heuveltjes. Vooral de vele jeneverbesstruiken zijn opvallend; ze verjongen zich hier gelukkig goed. Informatiecentrum De Wakel is een bekende pauzeplek voor koffie met iets lekkers, maar op vrijdag gesloten.
Op weg naar Enschede passeer ik recreatiegebied Het Rutbeek. Als je de route naar het station helemaal afmaakt, kom je nog door enkele parken. Vooral in het Volkspark staan enkele majestueuze oude bomen. Maar je kunt de route door de stad ook inkorten door ergens op de bus te stappen.
