_{Theo Post © Ernst Koningsveld}

Aandachtsgebied binnen Routekwaliteit

Net als de andere leden van Team Routekwaliteit heeft Theo een aantal paden in portefeuille, zoals Pionierspad, Graafschapspad, Utrecht te Voet en Brabantse Wal. In die rol helpt Theo zo nodig de padcoördinatoren bij situaties die zich op hun routes voordoen. Een andere taak is het meedenken, meelezen etc. bij het voorbereiden van een nieuwe gids van een pad. Daarnaast behandelt Theo de meldingen die niet automatisch geaccepteerd worden door het meldsysteem, meestal als gevolg van onvolledige invulling van het digitale meldformulier. Dat betreft enige honderden meldingen per jaar. Hij bekijkt ze en zorgt dat de meldingen alsnog bij de juiste persoon terechtkomen. Hij checkt dan tevens of de noodzakelijke acties worden uitgevoerd. Ook is Theo al lang docent van de markeercursus die Wandelnet een keer of vier per jaar organiseert. Gewoonlijk geeft hij die cursus samen met een ander lid van Team Routekwaliteit. 

Hoe ben je in het team terechtgekomen?

In 2003 is Theo begonnen als vrijwilliger op het bureau van Wandelnet. Er was toen een grote achterstand in de behandeling van meldingen en klachten over routes, die meestel nog per post binnenkwamen. Toen het eind van de stapel in zicht kwam, vonden Theo en collega’s het tijd voor een meer structurele oplossing. Daar lag het begin van wat het Team Routekwaliteit zou worden. Jaren later begon Theo, samen met zijn toenmalige collega Hans Jonker, de cursus Markeren. Met zijn decennialange ervaring is Theo uitgegroeid tot een onmisbare vrijwilliger binnen Wandelnet. Zo vertelt hij enthousiast over oud-collega’s en bijvoorbeeld dat in 2004 nog veel markeringen geschilderd werden; de stickers en aluminiumplaatjes zijn geïntroduceerd door de al genoemde Hans Jonker. 

_{Theo Post bij een oude geverfde markering in Amersfoort © Ernst Koningsveld}

Wat voor soort wandelaar ben jij?

Theo wandelt nog veel, ondanks dat zijn lichaam niet meer zo vitaal is als hij zou wensen. Maar voor een 84-jarige is hij nog behoorlijk beweeglijk, en tot een kilometer of vijftien gaat het goed. Samen met zijn vrouw wandelt hij nog vaak etappes van allerlei paden. Ook voor dit wandelinterview lopen we een flink stuk van het Marskramerpad, naar Amersfoort. Het druilerige weer vormt geen belemmering.  

Wat is je meest bijzondere/bizarre wandelervaring?

“Mijn vrouw en ik gingen eens een potentiële NS-wandeling lopen; De Twentse Beken van station Almelo naar station Borne. Aangezien we beide Tukkers zijn, kennen we de streek. Zo wisten we van het ‘Spookhuis’ in Hertme; iedereen die daar had gewoond was onheil overkomen. Op onze wandeling kwamen we daar een bouwvakker tegen die een lading oude stenen vervoerde. “Dee komt oet ‘t oale Spookhoes”. Hoewel we de verhalen over het spookhuis als sages beschouwden, ging vanaf dat moment op onze wandeling van alles mis: beide restaurants in Hertme waren gesloten (we hadden daar willen lunchen), het begon te regenen, we raakten de weg kwijt en het rustpunt verderop was ook al gesloten." 

Wandeltip van Theo

“Ten eerste: blijf lopen, al is het maar in je eigen omgeving. Het is de belangrijkste en makkelijkste manier om te bevorderen dat je gezond oud wordt. En een tip voor een etappe: ga naar Westerwolde. Als je daar het Noaberpad volgt en je wandelt bijvoorbeeld naar Bad Nieuweschans, dan kom je in zo’n prachtig stuk Nederland!”