_{Bruggetje Schipborgse Diep © Lea van Someren}

Nationaal Park Drentsche Aa

Schipborg zal de meeste mensen niet meteen iets zeggen. Zuidlaren daarentegen vaak wel, zeker de Pieterpad-lopers. Schipborg ligt op steenworp afstand en is niet alleen opgenomen op het Pieterpad, maar ook het Drenthepad en het Groot Frieslandpad. In het Nationaal Park de Drentsche Aa zijn een aantal beekjes die uitkomen in de Aa en hier is een prachtige afwisselende rondwandeling gemaakt om het meanderende beekje het Schipborgse Diep.

De uitspanning De Drentsche Aa kan je vertrek-en eindpunt zijn of je kiest een eigen plek, zoals ik dat deed. Mijn vriendin navigeert ons met de auto naar een doodlopend weggetje en ik parkeer aan het eind. Een klein paadje door het korenveld brengt ons op de rondwandeling. We besluiten de route tegen de klok in te lopen. Schipborg lijkt een dorpje dat bestaat uit houten vakantiehuisjes. Als je hier woont heb je een schitterende achtertuin. Tijdens de hele wandeling krijg je het Schipborgse Diep eigenlijk maar één keer goed te zien en dat is het moment dat je via een bruggetje de beek oversteekt. Vanaf het pad krijg je elke keer nieuwe doorkijkjes naar het moerassige gebied waar het beekje doorheen stroomt.

_{Schipborgse Diep © Lea van Someren} 

Landgoed De Schipborg

Op het zuidelijke deel van de wandeling lopen we om het landgoed De Schipborg heen, met links het bos en rechts het moerassige deel van het gebied. Daarna kom je in een heel ander bos, het Strubben Kniphorstbosch met varens en zowel loof- als naaldbomen. Ons valt wel een heel bijzonder oud en zeer smal beukenlaantje op. Aansluitend wandelen we door een heidegebied waar de paarse kleur al aardig zichtbaar is.

Op het laatste deel van de route gebeurt er iets vreemds. We lopen om Schaapskooi Het Stroomdal heen. Er is een wolvenproof hek zichtbaar met dikke stroomdraden vanaf de grond en tussenruimtes van zo’n 15 cm. Ik hoor het geluid van een piepende en jammerende hond die er vandoor gaat en zie in de verte een groepje mensen in verwarring. Mijn eerste reactie is ergernis: waarom houden ze die hond niet aan de lijn. Uiteindelijk komen we een man tegen die vraagt of we een toegangshek hebben gezien. Achter de draden waar stevige stroom op staat loopt een hond zenuwachtig heen en weer. De man blijkt de eigenaar en het geluid van de jammerende hond is nu ook verklaard: hij heeft een oplawaai gehad van de stroomdraad. Met behulp van stokken zorgen de man en ik ervoor dat er een ruimte ontstaat, waardoor de hond 'gered' kan worden. Zelden zag ik een hond zo blij/dankbaar. De man bedankt me en de hond wordt direct aangelijnd. 

Niet lang hierna zijn we terug bij het paadje door het korenveld.

_{Korenveld © Lea van Someren} 

Zelf een wandeling maken

Dit weekend had ik het geluk dat er een kant-en-klare rondwandeling beschikbaar was in het gebied waar ik logeerde. Maar als die niet beschikbaar is, dan is het niet heel moeilijk om zelf een passende wandeling samen te stellen met de routeplanner.

Bekijk rondwandeling Schipborg Bekijk rondwandelingen per provincie